To tylko początek i koniec

Szczegóły

Kategoria: O mnie

Opublikowano: piątek, 23, wrzesień 2016 20:46

   Zamierzałam w tym roku sporo blogować, ale życie napisało swój własny scenariusz :)

Przygotowałam zdjęcia na początek wiosny i nagle znalazłam się na końcu lata :)

Czas, który przepłynął pomiędzy, pochłonął sporo mojej energii, przyniósł nowe doświadczenia,

nowych ludzi, niezwykłe wydarzenia, wszystko jakby nowe...

Uczę się i uczę życia i ciągle nauczyć nie mogę...

Ludzie podróżują po całym świecie a ja nie mogę nadziwić się codziennemu światłu,

które penetruje na kolorowo mój ogródek...

 Lato było piękne tego roku, mimo, że kąpałam się w morzu i jeziorze dopiero we wrześniu :)

"Wielki świat" obserwuję sobie przez internet i dzięki precyzyjnym dzisiaj zdjęciom i filmom,

nie muszę nigdzie wyjeżdżać, czego bardzo nie lubię.

Fascynuje mnie ostatnio MINIMALIZM i ruch "TINY HOME" - taka jakby filozofia PROSTOTY

i samoograniczania. Myślę jak to stopniowo wprowadzać w moje życie...

Szczególnie, że wylosowałam w tym roku bliskie tematycznie konferencje na "Rekolekcjach na Wyspie":

"Błogosławieni ubodzy w duchu" i "Błogosławieni Cisi"

Przygotowywałam się kilka miesięcy i te tematy dość mocno poruszyły mnie wewnętrznie.

Konferencje zostały nagrane i mam nadzieję że pojawią się na moim kanale na Y.T. jeszcze w tym roku.

Myślę sobie, że wszystko, co w tym życiu ma swój początek i koniec, to tylko początek lub koniec,

nie żaden tam zaraz KONIEC :)

Jeśli ktoś rozumie co mam na myśli ;)

Tutaj początek już jest przemijaniem a koniec też już przeminął i ciągle nie mogę się doczekać

"Prawdziwego Królestwa"

Wszystko jest tu tylko chwilą i nie mogę nazbierać "manny" na jutro,

jutro ona się psuje i znowu wychodzę, by jej nazbierać.

Nawet pokój wewnętrzny ciągle mi się rozwiewa i muszę o niego nieustannie walczyć.

Za to jabłonki w tym roku tak nam obrodziły,

że gałęziami opierają się o ziemię.

Gdzie są moje owoce?

Czy to tylko ta manna zbierana każdego dnia?

Pozdrawiam serdecznie wszystkich moich Miłych Gości z WWW :)

Kiara od Manny 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Pierwsze ćwierkania

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Hand Made

Kategoria: Kolekcja antydepresyjna

Opublikowano: wtorek, 16, luty 2016 18:59

Oczywiście trwa kalendarzowa zima

ale ja od lutego wypatruję, nasłuchuję wiosny ;)

Kiedyś już w lutym usłyszałam przed domem, a właściwie nad domem - skowronka!

W tym roku pierwsze wiosenne ćwierkanie rozradowało mnie gdy odwiedzałam moich rodziców w Sopocie.

Nad morzem zawsze wszystko jest wcześniej...

Nie mogę się doczekać momentu gdy wszystko otrząśnie się z zimowego snu i RUSZY ;)

Nie lubię tylko pory roztopów, błota, śmieci, które wychodzą spod śniegu.

Podobno to się nazywa "PURYZM" - bo przecież są na świecie ważniejsze sprawy od bałaganu 

i nieczystości fizycznej -----> nieczystość głębsza, nawet nieznaczna - powinna boleć, doskwierać.

Myślę więc o wiosennym przewietrzaniu wszystkiego ------->szczególnie wnętrza własnego

(bez nadmiernego puryzmu wewnętrznego ;) ----->w radości i wolności oczywiście :)

Tymczasem zrobiłam sobie małe ćwiczonko z wiosennej kolorystyki - pomalowałam kawałek bawełnianej tkaniny w zielonej tonacji

i z tego uszyłam mały klucz radosnych wiosennych ptaszków, jako niebanalną wiosenną dekorację.

Komplet dostępny jest na razie w moim sklepiku w galerii ETSY.

Jak zdążę, uszyję też podobny do mojego sklepiku.

Tak właściwie te ptaszki to taka moja mała odskocznia od poważniejszych moich "projektów".

O tym jednak prawdopodobnie napiszę później.

Czuję się świetnie, wiosennie, czego i Wam moi Mili Goście

serdecznie życzę :)

Kiara od wiosennych ptaszków

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

Świąteczne blogowanie

Szczegóły

Kategoria: O mnie

Opublikowano: poniedziałek, 28, grudzień 2015 10:11

Kolejne Święta Bożego Narodzenia w moim życiu.

Właściwie dopiero po Świętach mam czas na refleksje,

bo w trakcie, kręcę się jak w szalonym piruecie :)

Oczywiście, jak wszyscy wspominam mój rodzinny dom w Sopocie,

Święta z innej epoki, kiedy pomarańcze były rarytasem a prezenty skromne.

I tylko Książę Pokoju ten sam - zawsze upragniony, oczekiwany, najcenniejszy.

Bez Niego pozostaje tylko tekturowa atrapa wszystkiego, co tak pozornie mieni się i błyszczy.

Jak zaczerpnąć tego POKOJU, który przewyższa wszelki niepokój, niepewność, niecierpliwość?

Jak nauczyć się tej NIEBIESKIEJ CIERPLIWOŚCI i ŁAGODNOŚCI?

Czy postąpiłam choć odrobinę w GÓRĘ?

Zaglądam do "świata" przez moje różne "małe okienka" i zastanawiam się - gdzie jestem ja?

Co ja tu robię?

Co jeszcze jest moim zadaniem i jak doszłam tu, gdzie jestem?

Nie jest to jednak zasmucająca nostalgia ale pragnienie nieustannej odnowy i umocnienia.

Słowo Boże mówi, że ci co zaufali Panu odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły, biegną bez zmęczenia :)

Tak się czuję!

Przepełnia mnie zapał do pisania nowej "mapy myśli" na Nowy Rok 2016 - Rok Jubileuszowy.

W Izraelu Starego Testamentu w takim roku niewolnicy odzyskiwali wolność,

domy i ziemie odebrane za długi powracały do pierwotnych właścicieli, ubodzy byli nasyceni...

Rok Łaski od Pana - tak go oczekuję....

Miły Gościu z Krainy WWW, który może czytasz moje posty,

jeżeli jeszcze nie doświadczyłeś zaufania Temu, który jest Emmanuelem - Bogiem z nami,

nie wahaj się uczynić tego w tym szczególnym Roku Jubileuszowym!

Zobaczysz w swoim życiu cuda większe i mniejsze.

Co najważniejsze, doświadczysz i nasycisz się sensem własnego życia,

odnajdziesz swoje miejsce w Bożym Planie, który przewyższa o niebo całe,

wszystkie nasze małe kombinacje i rachuby :)

Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie

Kiara od świątecznych refleksji :)

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

W jesień......

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: O mnie

Kategoria: Świadectwo

Opublikowano: niedziela, 15, listopad 2015 22:24

W myślach mam Paryż w żałobie, w oczach odchodzącą jesień.....

Jeszcze wczoraj złoto za oknem, dziś szara, mokra, lepka, smutna mglistość.....

 Patrzę w tą odchodzącą jesień i wyciągam ręce w górę, by chwycić się czegoś, KOGOŚ,

Kto mnie z rąk nie wypuści,

jak wypuszczają liście jesienne drzewa.

Wierzę że Jemu historia nie wymyka się z Rąk.

Smutki, uciski, tragedie nakłaniają do głębokich przemyśleń....

Uśpieni budzą się, ja budzę się i odnawiam wewnętrznie, umacniam nadzieję i wytrwałość....

Jesień jest zawsze taka piękna, ciepła kolorystycznie, owocująca obficie.

Czy moja jesień jest piękna, ciepła, owocująca?

Muszę się jeszcze nad tym pozastanawiać ;)

Jedno mnie napełnia radością i nadzieją:

Radość życia, ciekawość życia, ciekawość ludzi, pełny szkicownik niezrealizowanych projektów

i nadzieja na lepsze jutro dla "okolic" bliższych i dalszych....

Ostatnio odkryłam nowe narzędzie i okienko na świat - INSTAGRAM.

Tu jest LINK do mojego Instagrama, zapraszam :)

Błyskawicznie można tu wrzucać fotki i tak jakby pismem obrazkowym kontaktować się z całym światem.

To niezwykłe porozumienie ponad barierami językowymi i jakby błyskawiczne podróżowanie małymi porcjami

po całym świecie.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich moich Miłych Gości z Krainy WWW

Kiara od jesiennych przemyśleń :)

Trzymajcie się ciepło!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

Uśmiech :)

Szczegóły

Kategoria: Ogrody

Opublikowano: niedziela, 04, październik 2015 20:05

Mój ulubiony poeta - ks Jan Twardowski powiedział pod koniec życia,

że Bóg jest UŚMIECHNIĘTY :)

Kiedy patrzę na czerwone muchomorki w naszym ogrodzie, nie mam co do tego żadnej wątpliwości.

WIELKI PROJEKTANT jest wielce KREATYWNY i patrząc na JEGO różne realizacje,

nie można się nie uśmiechnąć ;)

Ostatnio byliśmy w niedzielę w lesie na grzybach i wróciliśmy z trzema grzybami przeczesując spory kawałek.

Następnego dnia w moim ogrodzie zebrałam całe wiaderko koźlaków, podgrzybków i maślaków ;)

Ostatnie jesienne kolory i owoce też radują serce i sprawiają, że uśmiecham się sama do siebie

chodząc po miękkim mchu.

Swoją drogą wszyscy walczą z mchem na trawniku a ja go bardzo lubię

- nawet zimą spod śniegu jest soczyście zielony.

A propos uśmiechu przypomina mi się jeden z bohaterów filmu opartego na faktach  p.t. "Ludzie Boga".

Zakonnik Amade chyba najstarszy, mocno pomarszczony, ale z twarzą niezwykle uśmiechniętą,

szczęśliwą, zadowoloną.

Nie mogę go zapomnieć.

Jak osiągnąć taki stopień wdzięczności, zadowolenia, całkowitego braku  szemrania?

Zazwyczaj, pod koniec długiego życia ludzie mają na twarzach wymalowaną gorycz, zawiedzenie, rozczarowanie,

smutek, żal, ból, gniew...

A ten zakonnik codziennie był tak uśmiechnięty, jakby każdego dnia spełniały się jego najlepsze życzenia...

Rady Ewangeliczne radzą mi, żeby zawsze za wszystko dziękować Bogu i to chyba na tym polega.

Gdy pod koniec filmu do zakonu wdzierają się porywacze,

tylko Amade i chyba jeszcze jeden zakonnik uchodzą z życiem.

Amade zwyczajnie chowa się w swojej celi pod łóżkiem i pozostaje tam niezauważony.

Na rekolekcjach miałam między innymi konferencję n.t. "Modlitwy Osobistej"

i zapomniałam właśnie o tym powiedzieć - że na modlitwę powinniśmy przychodzić uśmiechnięci,

przecież Bóg też jest uśmiechnięty, MIŁOŚĆ jest zawsze uśmiechnięta,

jak zakonnik Amade ze zmarszczkami cudownego uśmiechu na twarzy...

Tak więc ćwiczmy się w uśmiechu, nawet przez łzy - to wszystko przemija... 

Na koniec zamieszczam link do pierwszego filmu z mojej konferencji z "Rekolekcji na Wyspie 2015"

na temat "Rachunku Sumienia" na podstawie św. Ignacego Loyoli.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich moich Miłych Gości z Krainy WWW

Kiara od uśmiechu :)))

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .